ONAGER
Bij de interesse in kastelen hoort als vanzelf de interesse in
belegeringswerktuigen. De Romeinen waren in die tak van techniek erg
ver gevorderd. Er zijn uit die tijd goede beschrijvingen van
belegeringswerktuigen bekend en ik vond het een uitdaging er een
te maken.
Omdat een vriend van ons ging trouwen, en ook belangstelling heeft
voor oude belegeringswerktuigen en we geen beter cadeau voor hem wisten
besloot ik een onager voor hem te maken.
Een onager was een soort katapult. Onager betekent wilde ezel. Ezels
kunnen soms onvoorspelbaar een trap naar achteren geven en dat doet een
onager ook als hij wordt afgeschoten, vandaar de naam.
Ik ontwierp hem naar reconstructies die vooral in Engeland worden gemaakt. Hij is geheel van eikenhout en werkt zoals een onager hoort te werken, alleen is hij op een wat kleinere schaal gebouwd. Schietoefeningen na afloop deden vermoeden dat hij op schaal hetzelfde presteert als zijn grote voorbeeld.
Geheel samengesteld uit eikenhouten onderdelen.
De metalen versterkingsbanden werden geknipt uit zink. De arm wordt net als in het echt gespannen door in elkaar gedraaide strengen touw. Als hij wordt afgeschoten springt hij net als in het echt een eindje achteruit. Kiezelstenen werden als projectielen benut.
Het spanmechanisme en de haak waarmee de arm wordt vastgehouden vlak voor het afschieten
Zijaanzicht
In de constructie werden alleen spijkers gebruikt, geen houtschroeven. De beide zijwanden
zijn elk opgebouwd uit drie op elkaar gelijmde eiken planken. In de binnenste plank heb ik
de omtrek van de aansluitende delen uitgezaagd, zodat die in de zijwanden zijn ingelaten.
Alleen de voorste en de achterste verbindingsbalk steken er doorheen.
De arm slaat tegen een stootblok dat is bekleed met een lap leer. Door de pennen in de
touwstreng aan te draaien wordt de kracht op de arm groter. De pennen rusten tegen ijzeren
ringen die zijn voorzien van groeven.